Οι ιδιοκτήτες ταξί κατέβηκαν σήμερα στους δρόμους με τα επαγγελματικά τους οχήματα, στο πλαίσιο της 48ωρης πανελλαδικής απεργίας που έχει προκαλέσει σημαντικό αντίκτυπο στις μετακινήσεις και στην οικονομική δραστηριότητα. Η πομπή ξεκίνησε γύρω στις δέκα το πρωί από την οδό Μιχαήλ Ψελλού και κατευθύνθηκε προς το Υπουργείο Μακεδονίας–Θράκης.
Η συνοχή και ο όγκος της κινητοποίησης έδειξαν την αποφασιστικότητα του κλάδου. Με κορναρίσματα, σημαίες και τα χαρακτηριστικά κίτρινα ταξί σε παράταξη, οι επαγγελματίες διεκδίκησαν ορατότητα σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους που αντιμετωπίζει το επάγγελμα εδώ και δεκαετίες.
Κατά την άφιξη στο ΥΜΑΘ, εκπρόσωποι των οδηγών παρέδωσαν επίσημο ψήφισμα, επαναφέροντας στο προσκήνιο το βασικό αίτημα του κλάδου: την ανάγκη αλλαγής του πλαισίου για την υποχρεωτική ηλεκτροκίνηση.
Τα αιτήματα των ταξιτζήδων και το επίκεντρο της σύγκρουσης
Το σημείο τριβής βρίσκεται στην κυβερνητική ρύθμιση που προβλέπει ότι από την 1η Ιανουαρίου κάθε νέο ταξινομούμενο ταξί —και κάθε μεταβίβαση άδειας— θα πρέπει να αφορά αποκλειστικά ηλεκτρικό όχημα.
Οι επαγγελματίες οδηγούν τους λόγους της αντίθεσής τους με απολύτως πρακτικά επιχειρήματα.
Έλλειψη αυτονομίας
Τα διαθέσιμα ηλεκτρικά μοντέλα δεν παρέχουν την αυτονομία που απαιτεί η καθημερινή, συνεχής χρήση ενός ταξί. Ένας οδηγός που εργάζεται 10–12 ώρες δεν μπορεί να στηρίζεται σε πολλαπλούς κύκλους φόρτισης.
Ανεπάρκεια σταθμών φόρτισης
Παρότι η κυβέρνηση μιλά για επερχόμενη ανάπτυξη δικτύων φόρτισης, η πραγματικότητα —ειδικά εκτός μεγάλων πόλεων— παραμένει αδύναμη. Η επαγγελματική μετακίνηση απαιτεί εγγυημένη υποδομή, όχι μελλοντικές υποσχέσεις.
Κόστος επένδυσης
Το κόστος ενός ηλεκτρικού ταξί θεωρείται από πολλούς δυσβάσταχτο. Η απουσία επαρκών επιδοτήσεων και η αβεβαιότητα για την αξία μεταπώλησης καθιστούν την επένδυση εξαιρετικά ριψοκίνδυνη.
Το πολιτικό υπόβαθρο και οι αντιδράσεις
Η κατάσταση δεν εξελίσσεται απλώς σε εργασιακή διεκδίκηση· διαμορφώνει ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα. Η ηλεκτροκίνηση είναι ευρωπαϊκή απαίτηση, όμως κάθε χώρα πρέπει να την υλοποιεί με τρόπο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις δυνατότητές της.
Στην Ελλάδα, όπου τα ταξί αποτελούν βασικό μέσο μεταφοράς και μεγάλο μέρος των οδηγών είναι οικογενειακές επιχειρήσεις, η επιλογή να αλλάξουν στόλο μέσα σε τόσο στενό χρονικό περιθώριο προκαλεί έντονη ανασφάλεια.
Παράλληλα, η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του μέτρου φέρνει ξανά στην επιφάνεια τις ανισότητες μεταξύ κεντρικής και περιφερειακής Ελλάδας, όπου οι υποδομές φόρτισης παραμένουν σχεδόν ανύπαρκτες.
Για αντίστοιχα ζητήματα προσαρμογής σε νέα νομοθετήματα, μπορείς να δεις και σχετικό άρθρο στο Sahiel: [Η πρόκληση των νέων ρυθμίσεων στις μεταφορές].
Εξωτερική τεκμηρίωση για την πολιτική της ηλεκτροκίνησης μπορεί να διαβαστεί και στη σελίδα της ΕΕ για Clean Mobility.
Η επόμενη ημέρα: Νέα κινητοποίηση προς τα Μάλγαρα
Το πρόγραμμα των κινητοποιήσεων δεν σταματά εδώ. Για αύριο το πρωί έχει προγραμματιστεί νέα συγκέντρωση στον σταθμό των ΚΤΕΛ «Μακεδονία». Από εκεί, οι οδηγοί θα ξεκινήσουν μηχανοκίνητη πορεία προς το μπλόκο των αγροτών στα διόδια των Μαλγάρων.
Η κίνηση αυτή δεν έχει μόνο συμβολική σημασία· δείχνει μια εντυπωσιακή σύμπλευση δύο επαγγελματικών κλάδων που αντιμετωπίζουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, τις συνέπειες των σύγχρονων μεταρρυθμίσεων και της οικονομικής πίεσης.
Η κοινή δράση ταξιτζήδων και αγροτών διαμορφώνει ένα διευρυμένο μέτωπο, το οποίο μπορεί να επηρεάσει ουσιαστικά την πολιτική ατζέντα των επόμενων ημερών.
Δες και στο Sahiel: [Τα αγροτικά μπλόκα και η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων στη χώρα].
Οι σημερινές εικόνες αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου κύματος κοινωνικής πίεσης. Οι οδηγοί ταξί δεν αρνούνται την πρόοδο, αλλά ζητούν μετάβαση με ρυθμό συμβατό με την πραγματικότητα της δουλειάς τους και της χώρας. Το ελληνικό κράτος βρίσκεται μπροστά σε μια ακόμη δοκιμασία: να στηρίξει την τεχνολογική εξέλιξη χωρίς να συνθλίψει επαγγελματίες που αποτελούν βασικό κομμάτι της αστικής ζωής.
Η συνέχεια προμηνύεται έντονη — και σίγουρα καθοριστική.
